สวนพงษ์แตง (Phongtang Garden) ต.ชมพู อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก

[ลุงเปี๊ยก ที-เน็ตเวิร์ค (อ.สากเหล็ก)]

สวนพงษ์แตง (Phongtang Garden) ต.ชมพู อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก

สวนพงษ์แตง (Phongtang Garden)

    สวนพงษ์แตง หรือ Phongtang Garden Homestay เจ้าของคือลุงดำและป้าหนึ่ง เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี เป็นกันเองมากกับนักท่องเที่ยวที่มาพัก เราได้รับการต้อนรับเป็นอย่างอบอุ่นจากพวกเขาเสมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน โฮมสเตย์เป็นหนึ่งในเครือข่ายโฮมสเตย์ของบ้านรักไทย ตั้งอยู่บนยอดเขาเลยค่ะ จุดเด่นของโฮมสเตย์นี้คือบรรยากาศภายในจะรายล้อมไปด้วยธรรมชาติหลากหลาย มีพรรณไม้หลากหลายงดงาม รอบข้างโอบล้อมไปด้วยสวนผลไม้ที่คุณลุงเป็นเจ้าของค่ะ พูดง่ายๆเปิดโฮมสเตย์และมีสวนผลไม้ส่งด้วย ดีแท้ ถือเป็นจุดเด่นที่ไม่เหมือนใครของโฮมสเตย์นี้ค่ะ และอีกจุดเด่นคือที่นี่มีจุดชมวิวที่ทางเดินไประเบียงสูง สามารถมองเห็นวิวได้แบบ360องศาเลย เหมาะกับการถ่ายภาพพานอรามาสุดๆ วิวมองไปได้ไกลสุดลูกหูลูกตาเลย จากที่นี่สามารถมองเห็นเขาค้อได้ เห็นอีกอำเภอได้ เพราะเขาสูงอยู่ ที่ยี่บอกเลยว่ามาแล้วต้องเก็บภาพตะวันตกดินให้ได้ไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึง งามมากเลยที่นี่ จุดชมวิวฉากหน้าจะเป็นสวนผลไม้ของพงษ์แตง และฉากหลังก็จะเป็นวิวด้านล่างสวยๆแหละค่ะ


เว็บไซต์..
 - www.facebook.com / สวนพงษ์แตง (Phongtang Garden)



ขอบคุณ.... บางส่วนของข้อมูลและภาพจาก..
 - www.bloggang.com/สวนพงษ์แตง หรือ Phongtang Garden Homestay
 - www.pantip.com/สวนพงษ์แตง หรือ Phongtang Garden Homestay
 - www.thetrippacker.com/theTripPacker
 - www.paiboon.net/สวนพงษ์แตง โฮมสเตย์บ้านรักไทย





การติดต่อเข้าพัก
  - ป้าหนึ่ง 081 953 2062
  - ลุงดำ    081-9917073

______________________________________

ค่าบริการต่างๆ

1. บ้านส่งตะวัน (บ้านต้นไม้) นอนได้ 2 คน                     หลังละ   500 บาท
     (ถ้าพักเกิน 2 คน เข้ากฏข้อ 2)
2. พักเป็นหมู่คณะ                                                 คนละ     200 บาท
3. มีเต็นท์มาเอง                                                   คนละ     100 บาท
4. เครื่องนอน (ที่นอน/หมอน/ผ้าห่ม)
     (กรณีมีเต็นท์เอง แต่ไม่มีเครื่องนอน)                       ชุดละ       50 บาท
5. อาหารเช้า
     - กาแฟ/ข้าวต้มเครื่อง                                       คนละ        50 บาท
     - กาแฟ/ข้าวต้มกุ้ย (กับข้าว 3 อย่าง)                     คนละ       100 บาท
6. อาหารเย็น (กับข้าว 3 อย่าง)                                 คนละ      100 บาท
7. กินผลไม้สดๆ ที่ต้น (ตามฤดูกาล)                            คนละ      FREE
8. ซื้อผลไม้กลับบ้าน ราคาแบบชาวสวน


  * ลานชมวิว ในห้องพักได้ 8 คน (กางเต็นท์เพิ่มได้)         หลังละ  2,000 บาท
      ถ้ากางเต็นท์เพิ่ม เข้ากฏข้อ 2 หรือ 3
  * สามารถนำอาหารมาปรุงเองได้ ให้ยืมจาน/ช้อน/แก้วน้ำ  FREE
      (ช่วยล้างจานเก็บคืนด้วย/หากทำชำรุดเสียหาย ชดใช้คืนตามราคาของ)

  * งดใช้โฟม/แก้วพลาสติค เป็นภาชนะ ............... เพื่อช่วยลดภาวะโลกร้อน
  * อัตราค่าบริการเท่ากันทุกฤดูกาล ไม่มี Peak/High/Low Season
  * อาหารเช้า/เย็น สามารถสั่งเมนูพิเศษเพิ่มขึ้นได้ตามที่ต้องการ (ราคาอาจเพิ่มขึ้นตามความเหมาะสม) โดยขอให้แจ้งให้แจ้งความประสงค์ล่วงหน้ามาก่อนสัก 5 วัน

ขอบคุณจากใจ
ลุงดำ
(ธวัชชัย พงษ์แตง)

______________________________________

ข้อมูล ณ วันที่ 23 มิถุนายน 2559

ข้อมูล ณ วันที่ 20 ธันวาคม 2558

การเดินทาง
    - ลงรถที่ท่ารถ บขส.ใกล้สามแยก อ.วังทอง  (อันนี้ใกล้สุด)
    - ลงรถที่ท่ารถ บขส. ในเมืองพิโลก             (อันนี้ไกล)
    - หรือขับรถมาเอง ใครมีเครื่องนำทาง GPS ไม่ต้องบอกทางเลย เอาพอกัดป้อนใส่ จบข่าว




สวนพงษ์แตง (Phongtang Garden) ต.ชมพู อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก 
พิกัดGPS =  N16.719827 E100.606111






เส้นทางการเดินทางมาย่านนี้ที่สะดวกที่สุด มาได้ 2 จุด คือ



1. เข้าทางถนนสายวังทอง-เขาทราย (ทางหลวงหมายเลข 11)
  1.1 แยกเข้าทางหลวง 1295 ที่มุ่งไปเนินมะปราง-บ้านมุง (ที่พิกัด gps = 16.740513, 100.431930)
  1.2 ขับไปประมาณ 18.5 กม. ถึงบ้านน้ำปาด ให้เลี้ยวซ้าย
  1.3 ขับตามทางขึ้นเขาไปอีก 7 กม. จะเจอสามแยก ที่พิกัด gps = 16.748758, 100.609204
  1.4 ให้เลี้ยวขวาไปบ้านรักไทย (ถ้าเลี้ยวซ้าย จะไปโผล่ทางหลวงหมายเลข 12 สายพิโลก-หล่มสัก จะโผล่เหนือน้ำตกวังนกแอ่นนิดนึง)
  1.5 ไปอีก 2.8 กม. จะพบโรงเรียนรักไทยร่มเกล้าอุปถัมภ์ ให้เลี้ยวขวาก่อนถึง
  1.6 ขับเข้าไปเลยครับอีก 1.5 กม. จะถึงบ้านสวนชมวิว บ้านรักไท
  1.7 ขับต่อไปอีก 2.5 กม. จะถึงบ้านสวนพงษ์แตง






2. ภาพรวมเส้นทางจากตัวเมืองพิโลก






3. เข้าทางถนนสายพิโลก-หล่มสัก (ทางหลวงหมายเลข 12) แยกเข้าตรงบ้านวังนกแอ่น ที่พิกัด gps = 16.838820, 100.562168
  3.1 แยกเข้ามาแล้วข้ามสะพาน ข้ามลำน้ำเขก วิ่งตามทางคดเคี้ยวอ้อมเขา
  3.2 ผ่านหมู่บ้านจัดสรรธารวังทองการ์เด้น
  3.3 โรงเรียนบ้านแก่งสฤษดิ์เสนาอุปถัมภ์
  3.4 ผ่านบ้านใผ่ใหญ่
  3.5 ผ่านบ้านซำตะเคียน
  3.6 จากนั้นก็เจอสามแยกที่ข้อ 1.3
  3.7 ใช้เส้นทางตามข้อ ใช้ข้อ 1.5 - 1.7

** จุดนี้ใครใช้ gps นำทาง อย่าใช้คำสั่งทางลัดนะครับ เดี๋ยวมันจะพาลัดเข้าถนนฝุ่นดินแดง ที่พิกัด 16.836292, 100.552820 จริงๆแล้วทางเส้นนี้ลาดยางมาก่อน แต่ชำรุดตามกาลเวลาประกอบกับไม่ค่อยผ่านบ้านเรือน เลยปล่อยตามเลยมั๊ง..อิอิ






4. ภาพรวมเส้นทางจากตัวเมืองพิโลก






หมายเหตุ

 - บ้านสวนชมวิว บ้านรักไทจะถึงก่อนสวนพงษ์แตง และอยู่ถนนเส้นเดียวกัน สวนพงษ์แตงจะขับรถไปอีก 2.5 กม.
 - ถ้าตั้งพิกัด gps ไปสวนพงษ์แตงก็จะผ่านบ้านสวนชมวิว บ้านรักไทไปด้วย

มีหลายเว็บบอกว่าอำเภอเนินมะปรางเป็นอำเภอเล็กๆ ใช่ เล็กแค่ชุมชนแต่พื้นที่กว้างใหญ่มากใหญ่อันดับต้นๆของจังหวัดพิโลกหรือพิษณุโลกเลยทีเดียว ไม่เชื่อไปกางแผนที่ดู อย่าเดาครับเสียของ 555

การเดินทางไปอำเภอเนินมะปรางและบ้านมุง ในความเป็นจริงท่านต้องลงรถ บขส.ที่อำเภอสากเหล็ก จ.พิจิตรครับจึงใกล้กว่า เพราะเดินทางไปย่านนี้แค่ไม่เกิน 17 กม. ส่วนบ้านสวนชมวิว บ้านรักไท และสวนพงษ์แตง ของลุงดำ ต้องเดินทางไปริมตะเข็บของอำเภอเนินมะปรางที่ติดตะเข็บอำเภอวังทองครับ

หรือลงรถที่ บขส.อำเภอวังทอง เพื่อไปบ้านสวนชมวิว บ้านรักไท และสวนพงษ์แตง ใกล้กว่าที่คุณจะไปลงที่ตัวเมืองพิโลก นี่ต้องถามผมนี่แหละ เพราะภูมิลำเนาพวกเราอยู่ย่านนี้


ที่ชุมชนรอบที่ว่าการอำเภอเนินมะปรางมันเล็ก มันน่าจะมีเหตุหลักๆอยู่ 3 ประการ

    1. สมัยก่อนทางเข้ามาที่นี่ ต้องเข้าทางบ้านสากเหล็ก (อ.สากเหล็ก) จ.พิจิตร เท่านั้น ทางสมัยก่อนเป็นทางดินลูกรัง 17 กม. ไปถึงบ้านมุง 26 กม. รถโดยสารไม่มีตรงมาจากพิโลก ต้องมาต่อรถโดยสารสองแถวเล็กจากตลาดสากเหล็กเข้าไปอีกที ทำให้การติดต่อราชการไม่สะดวก
    คำว่า "การไปตลาด" ของผู้คน/พ่อค้า/แม่ค้าย่านนี้ หมายถึงต้องนั่งรถสองแถวไปที่ตลาดสากเหล็ก จ.พิจิตรครับ ไปสากเหล็กเพื่อไปซื้อของสดของแห้งมาขาย มากิน นี่แหละครับผู้คนที่นี่เวลาไปไหนมาไหนจะต้องเข้าออกทางพิจิตรเท่านั้น เพราะทางที่ออกไปวังทอง พิโลกได้ ต้องขอบอกว่ากันดารทางประมาณว่าทางเกวียนว่างั้น... คนจึงต้องไปสากเหล็กที่เดียว
    การเดินทางไกล เช่น กรุงเทพ ต้องมารอรถ บขส.ที่สากเหล็ก หรือไปนั่งรถไฟที่สถานีพิจิตรเท่านั้น นี่คือเนินมะปราง-บ้านมุงในอดีต
    สมัยก่อนระบบไฟฟ้าแรงสูงเป็นแบบ 2 เฟส (ไฟดับบ่อย) ก็อ้อมโลกมาทางอำเภอวังทรายพูน จ.พิจิตร วิ่งอ้อมไปบ้านไทรย้อย เข้าบ้านพุกระโดน ไปบ้านน้อยซุ้มขี้เหล็ก แล้วทะลุไปนิคมสร้างตนเองฯ แล้วต่อไปที่ย่านอำเภอเนินมะปราง เป็นไงข้อมูลผมเป๊ะปล่าว ไม่เป๊ะได้ไง ผมคนแถวนี้ หรือใครจะเถียง

    2. เป็นยุคที่รอบประเทศต่างก็เปลี่ยนการปกครองเป็นสาธารณะรัฐกันหมด คือเป็นคอมมิวนิสต์นั่นแหละ และเช่นกันบนเทือกเขาที่กั้นเพชรบูรณ์กับพิโลกนั้นเต็มไปด้วย ผกค. ที่ฝังตัวอยู่บนภูเขาเป็นกองทัพทีเดียว เวลาย่านเนินมะปรางมีงาน กลุ่ม ผกค.จะลงจากเขามายิงถล่มด้วยจรวจอาร์พีจี และปืนคอ เพื่อถล่มทหารและตำรวจของรัฐ นี่แหละคือที่มาของการที่ไม่มีใครกล้ามาทำมาหากิน/ค้าขายย่านนี้
    ผมเกิดทันและได้พบ ผกค.หลายครั้งที่ไปตัดหน่อไม้หาผักหวานในป่าช่วงที่เลยบ้านมุงขึ้นไป เค้าไม่ทำอะไร ใส่รองเท้ายางรถยนต์มาด้านหลังเราเท้าเบาเงียบสนิท ในตัวห้อยลูกระเบิดคนนึง 1-2 ลูก ลูกปืนคอคนนึงมีประมาณ 3-5 ลูก สะพายปืนอาร์ก้าถ้าผมจำไม่ผิดพกแม็กกาซีนลูกปืนรอบเอว  เห็นแล้วเย็นสันหลังกลัวหว่ะของจริงครับ ช่วงทหารไทยถล่มฐานที่มั่น ผกค.ชุดใหญ่แบบทำลายล้างจนราบ ผมก็ฟังเสียงปืนใหญ่กันทั้งวันทั้งคืนเป็นเดือนๆ กลางคืนเห็นไฟวาบมาจากยอดเขา ไม่กี่นาทีเสียงบรึ้มๆๆๆ จะดังเป็นเอคโค่ตามมา ฟังกันจนชิน เห็นเฮลิคอปเตอร์มาจากกองทัพภาคที่3 พิโลก หิ้วปืนใหญ่ไว้ใต้ท้อง แล้วผ่านหลังคาบ้านไปบ้านมุง-เนินมะปรางแทบทุกวัน  และเห็นเครื่องบินหางบ่วง OV-10 บินมาตอนกลางวันแล้วทิ้งระเบิดสนั่นหวั่นไหว เห็นจนชิน ถล่มจน ผกค.แตก และยอมมอบตัวปลดอาวุธเป็นผู้ร่วมพัฒนาชาติไทย โดยที่รัฐให้การคุ้มครองครับ

    3. และช่วงเดียวกันกับการเกิดข้อ 2 ที่เนินมะปรางมีการก่อตั้งหมู่บ้านหรือนิคมสร้างตนเอง (ถ้าจำไม่ผิดเป็นของหน่วยงาน กรป.กลาง) ใช้ชื่อนิคมสร้างตนเองเนินมะปราง อยู่ก่อนถึงตัวอำเภอประมาณ 4 กม. ก่อสร้างอาคารพานิชย์ ก่อสร้างตลาดสดเป็นศูนย์การค้า มีหมู่บ้านจัดสรรซ้อนเข้ามา มีวงดนตรีมาเล่น มีวงดนตรี ปจว.พิโลกมาเล่น มีนักร้องดังยุคนั้นคือ ธารทิพย์ ถาวรศิริ ที่ร้องเพลง ครูบนดอย อันโด่งดัง สังกัดวง ปจว. ครับ (ปจว. ย่อมาจาก ปฏิบัติการทางจิตวิทยา ของกองทัพภาคที่ 3) มีการจัดประกวดร้องเพลงแล้วออกอากาศสดๆ ทางสถานีวิทยุ AM ของสถานีวิทยุกองทัพภาคที่ 3 ส่วนหน้าพิจิตร หรือบันทึกเทปไปออกอากาศ เพื่อดึงมวลชนไม่ให้ไปสนับสนุน ผกค. นี่คือยุทธศาสตร์ที่รัฐจะทำได้ในขณะนั้น
    พื้นที่รอบตัวนิคมสร้างตนเอง จะมีกองกำลังทหาร/ทหารพรานมาตั้งฐานคุ้มกันให้ ประมาณว่ารัฐสร้างแนวร่วมของรัฐไม่ให้ ผกค.ลงมาหาแนวร่วมครับ คือตัดการส่งกำลังบำรุงไม่ให้ชาวบ้านส่งอาหารให้ ผกค.เพื่อยังชีพครับ นี่คือเรื่องจริง และการมีนิคมฯนี่แหละ ชุมชนเนินมะปรางเลยไม่เป็นกลุ่มใหญ่แบบอำเภออื่น และขณะที่ผมเขียนบทความนี้ ผมดูภาพถ่ายทางอากาศของกูเกิล ตกใจครับ อาคารสิ่งปลูกสร้างนิคมฯ ที่เจริญมากในสมัยนั้น ช่วงประมาณปี 2515 มันหายไปไหนหมดแล้ว หายจริงๆด้วย...

*** ผกค. ในสมัยนั้นชาวบ้านจะเรียกอีกชื่อนึงคือ "แม้วแดง " ตอนเป็นเด็ก แม่ชอบหลอกบ่อยๆ ว่าค่ำแล้วขึ้นบ้านซ๊ะที โดยใช้คำพูดว่า "เด๋วแม้วแดงมาฆ่านะเมิง " แค่นั้นแหละวิ่งกันตัวปลิวขึ้นบ้าน***

พิกัดย่านนิคมสร้างตนเองเนินมะปราง  16.552621, 100.607343