

มีรัก มีความสุข ก็ต้องมีจาก เมื่อลูกรักคนเล็กต่างสายพันธุ์ต้องมาหนีจากอ้อมอกพ่อ/แม่เมื่อ 13/01/64 เวลาประมาณ 13.04 - 13.17 น. ดูหลักฐานเวลาจากกล้องวงจรปิด
เจ้าเวกัส (ตัวส้ม) ขวามือ เค้าจากไป แต่พ่อแม่ยังรอวันเค้ากลับมา
วันแรกที่ทราบว่าหาย เดินตามหากันรอบบ้านยันเวลา 4 ทุ่ม หมดหวัง นั่งน้ำตาหยดพูดไม่ออกเลย
ที่หายเวลาตามที่แจ้งนั้นคือปกติจะเอาเค้าออกมานนอกบ้านให้เค้ารับแดด ให้เค้าวิ่งเล่นออกกำลังกาย จากนั้นเค้าจะอึครับ พอเสร็จกิจกรรมก็พาเข้าบ้าน เค้าจะเกาะกิ่งไม่ในบ้านตำแหน่งใครตำแหน่งมันแล้วหลับใต้ผ้าห่มจนค่ำ เราจะย้ายเค้ามาใส่ตระกร้าที่นอนของใครของมัน แล้วห่มผ้าให้เค้า หนา/บางตามอุณหภูมิเวลานั้น พอเราขึ้นนอนก้หิ้วตะกร้า 2 ตะกร้าไปวางหัวนอนเรา แล้วเอาผ้าขนหนูคลุมรวมอีกที เรียกว่าดูแลเขาปานไข่ในหิน เค้าจะหลับน่าเอ็นดู
และระยะหลังๆ ผมสังเกตุเจ้าเวกัสจะมีอะไรผิดปกติมาสัก 4-6 เดือนแล้ว คือพยายามตีห่างเรา เห็นเราจะสะดุ้ง หรือถอยหลังแบบนี้ตลด ต่างกับออกัสตัวพี่ เค้าน่าจะรับรู้ได้ว่า เค้าอยู่กะพ่อ/แม่มีความสุขมาก กิน ออกกำลังกาย นอน อย่างเดียว ไม่ดื้อไม่อะไรทั้งสิ้น ถึงเวลาหลับก็หลับลึกหลับน่าเอ็นดู หลับตั้งแต่ประมาณเที่ยงหรือบ่ายนิดๆ ยันสายๆของอีกวัน
แต่เวกัสจะระแวง สองสายตาสอดส่ายว็อกแว้กจนผิดสังเกตุ เห็นป่าไม้/ต้นไม้หลังบ้านจะมองซ้ายขวา เอียงคอไปมาคล้ายกับว่าอยากไปอยู่ป่า ผมได้แต่คิด ว่าถ้าอยู่ป่าเราจะอยู่ยังไง กินยังไง นอนยังไง ศัตรูเรารอบตัว งูเยอะมาก แล้วเราเชื่อช้าแบบนี้เป็นอาหารเค้าง่ายๆเลย และอีกอย่างเวกัสไม่ชอบน้ำ เคยเอาเกาะต้นไม้แล้วแกล้งฉีดน้ำให้โดนตัวเค้าเบาๆ เค้าจะถอย หลบ คือไม่ชอบน้ำ ถ้าเค้าไปอยู่ป่า เวลาฝนตก เค้าจะอยู่ยังไง อดห่วงไม่ได้
เพราะอยู่กับพ่อแม่เราดูแลเค้าตลอด แต่สักวันถ้าบุญเค้าอยากมาเป็นลูกเรา ก็รอจนถึงวันเค้ากลับมา... 2 วันมานี้ พ่อแม่ก็นั่งน้ำตาหยด
สรุปวันที่เค้าหายไป คือช่วงเวลาที่ดูจากกล้อง 13.04 น. แม่เค้าปล่อยเค้าไว้กับตัวพี่ เป็นเวลา 13 นาที คือนาที่ 13.17 น. แม่เค้าจึงออกจากครัวไปหาเค้า ก็พบว่าเค้าหายไปแล้ว
นี่คือสิ่งที่ผมตำหนิแม่เค้า ว่าเลี้ยงลูกแบบนี้ได้ไง..


