สวยครับ
แต่เสียดาย ผมเลิกถ่ายภาพแนวๆที่ต้องใช้สายตามองจอหลังกล้องไปซ๊ะสิบปีแล้ว ก้เนื่องจากปัญหาสายตายาวเช่นคนมีอายุทั่วไป คนสายตายาวนี่เรื่องมันเยอะ ต้องใช้แว่นหลายอัน ไม่เหมือนคนสายตาสั้น ใช้อันเดียวจบ
กลับมาเรื่องคนสายตายาว ถ้ามันยาวจนได้ที่แล้ว มันจะต้องมีแว่นตาสองแบบติดตัวเสมอ
1. แบบแรก คือแว่นปรับสายตาให้มองปกติให้ ชัด ไม่เบลอๆ มองปกติก็คือมองระยะปานกลางไปจนถึงระยะไกลยันเส้นขอบฟ้าต้องชัด
2. แว่นสำหรับอ่านหนังสือ หรืออยู่หน้าจอคอมป์ อันนี้เน้นอย่างเดียวคือมองใกล้
ปัญหามีอยู่ว่าถ้าเอาแว่นสองแบบมาอยู่ในที่เดียวกัน มันมีข้อจำกัดคือคุณจะเน้นมองปกติ หรือจะเน้นอ่านหนังสือ ถ้าเน้นอ่านหนังสือก็จะทำให้เลนส์มองปกติเหลือนิดเดียว เวลามองปกติต้องขยับหัวไปมาปวดหัว (ปกติแว่นสองเลนส์ต้องมีขนาดใหญ่มากกกกกกกก...)
ถ้าเน้นมองปกติ แน่นอนเลนส์อ่านหนังสือเหลือนิดเดียว ก็เช่นกัน คุณก็จะขยับหัวขึ้นลงซ้ายขวาปวดหัวอีก แก้ปัญหาไปเลย แยกเลนส์และใช้คนละอัน ซึ่งต้องยอมรับในการสลับแว่นตลอดเวลา และต้องพกกล่องแว่นไปด้วย
และด้วยปัญหานี้เอง ผมจึงเลิกถ่ายภาพแนวๆอย่างที่บอก พวกที่ต้องใช้สายตามามองจอเล็กๆหลังกล้อง เพื่อดูว่าไอ้ที่เราต้องการนั้นมันได้ที่หรือยัง เช่น หน้าชัดหลังเบลอ หน้าเบลอหลังชัด ชัดตื้น ชัดลึก ละลายฉากหลัง อะไรสารพัด
ที่เลิกเด็ดขาดเลยก็คือด้วยการมองไม่ชัดนี่แหละ ก็คิดว่าเมียดันไปจูงแขนน้องเมียเข้าห้องซ๊ะ555 เมียจะฟันหัวเอา เกือบตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย..!!?
: 
ติดต่อเรา: web.gpsteawthai@gmail.com © สงวนลิขสิทธิ์ข้อมูลในเว็บนี้ตามกฎหมาย ท่านสามารถนำไปเผยแพร่ได้แต่ต้องทำลิ้งค์กลับมา
