ให้ดูอะไร
หลังจากพ้นเขตกลุ่มหมู่บ้านแม่กำปอง จะพบน้ำตกแม่กำปอง จากจุดนี้ทางจะเริ่มลาดชันมากกว่าปกติ เรียกว่าโหดก็ว่าได้ รถทุกคันจะต้องกดคันเร่งหรือลากเกียร์ต่ำขึ้นไปเลย เพื่อให้เกิดแรงฉุดสังขารตนเองขึ้นที่สูง หรือใส่เกียร์ต่ำแล้วเร่งเครื่องเบาๆ แต่รับประกันได้ว่าไม่รอด

และกรุณาอย่าใช้เทคนิคส่วนบุคคลที่ท่านคิดว่าเจ๋ง เพราะการที่ท่านคิดว่าเจ๋ง มันกลับทำให้เกิดปัญหาต่างๆ ตามมา และการอยู่ในป่ามันไม่สนุก ควรเคารพกติกาสังคม หรือกฏกติกาการขับรถขึ้นทางลาดชันแบบคนปกติเค้าทำกัน ถ้าอยากเจ๋งก็ไปขับตอนอยู่คนเดียวนะครับ..





นี่ครับ จากนี้ไป อะไรเกิดขึ้น ดูรถคันนี้
ผมขับตามหลัง ช่วงข้ามน้ำตก ผมรอให้คันนี้ไปก่อน โดยกดวิทยุสื่อสารเตือนในขบวนว่าด้านหน้าทางชันมาก ให้ขับรถทิ้งระยะห่างให้ไกลๆ เพื่อรถคันตามหลังจะได้มีแรงส่งลากตัวเองขึ้นไปไหว

ถนนสายนี้ผมใช้บริการบ่อย เลยรู้เส้นทางดี และข้ามลำธารน้ำตกนี้ไป ทางจะขึ้นเขาชันมาก ที่ต้องทิ้งระยะก็เพื่อลากเกียร์ต่ำแล้วเร่งเครื่องยนต์เพื่อเพิ่มแรงฉุดให้มากขึ้น เพราะจุดนี้ทางชันจะยาวประมาณ 1.5 กม.

ทริปนี้ไปกันหลายคัน แต่ช่วงข้ามไปแจ้ซ้อนและกลับ กทม. จะแยกกันช่วงเชียงใหม่ไปอีกกลุ่มนึง เพราะเค้าเข้าไซต์งานแถวนั้นเลย จึงเหลือกลับ กทม.เท่านี้

 - คันแรกเป็น Isuzu (all new) สีขาวไม่ทราบขนาดเครื่องยนต์ เข้าใจคำสั่งผมที่ขับปิดท้าย เลยอัดคันเร่งลากเกียร์หนึ่งขึ้นไปก่อนแบบเสียงฝาดเลยรอดไปครับ
   คันนี้เป็นสมาชิกในเว็บของผมนี่แหละที่ออกทริปด้วยกันทุกปี เลยเข้าใจคำสั่งและเรื่องเส้นทาง อาสาเป็นคนขับนำขบวนในทุกทริป โดยกดวอวิทยุสื่อสารแจ้งสภาพเส้นทางและรถวิ่งสวนทางให้ขบวนทราบตลอดเวลา

 - คันกลาง เป็น toyota (4x4) เครื่องยนต์ 3000 ดันใส่เกียร์ออโต้ขึ้น เลยไม่รอดครับ
   คันนี้เป็นเพื่อนผมเอง แต่มือใหม่มากในการออกทริปแบบนี้ เลยชะล่าใจซัดเกียร์ออโต้ตลอดเส้นทาง ทั้งๆที่ผมกดวอเตือนเรื่องเกียร์ตลอดเส้นทาง แต่เพื่อนผมก็รั้นได้ใจจริงๆ...

 - คันปิดท้าย ผมขับ toyota d4d เครื่องยนต์ 2500 บรรทุกสัมภาระ+เครื่องใช้ประจำตัว เต็มรถและหนักกว่าทุกคัน
   ส่วนผมเองไม่ต้องบอกครับ ทำงานสื่อสารเดินทางทั่วไทยมากว่า 30 ปี เส้นทางในประเทศไทยทุกสภาพถนนผมไปพรุนหมดแล้ว เลยไม่กลัว และขอปิดท้ายขบวน (บางทริปบางปีมีไปมากกว่า 10 คัน )

*** รถทุกคันในทุกปีที่ออกทริป ผมจะติดวิทยุสื่อสารให้ทุกคัน เพื่อสื่อสารกันในขบวน+เฮฮาไม่เหงา ***